Nangyari nung sabado... pero ngayun ko lang nakwento... continuation ng pondong pinoy

Nag mack si char, sumama na raw akong mag lunch, sa pca, sabi ko sa kanya, after lunch ko na lang siya pupuntahan sa booth nya kasi nga free saturday ko yun... araw na pwede akong tumunganga. 10:30 na, decided to take a shower, maya maya, aba't sinusundo na ako nung dalawa, si char and arlene... bigla ba namang nag house visit para pick upin ako... anyways, ano pa nga ba, e di sama na rin ako... had lunch with them, kakatawa yung mga prinesyohan naming merchandise ni char... kwela!

Sumunod si vange sa pca, galing daw office, patapos na kami nung dumating siya, so we have to convince her na umorder na rin kahit tapos na kami... medyo masama na ang pakiramdam ko nung time na to... pero pag nakakatawa ang mga kasama mo, parang nakakawala ng sakit :D hehe

After having lunch, punta na kami para mga set up ng booth... andaming mga paninda, iba iba, me relos, may dried fruits, jamaican patties, squid balls, hamon, plastic balloon, masaya ang paligid though ang nagbibilihan lang, kami kami rin.

Nakaset up na ang booth, at ang daming bata, bisperas kasi ng piyesta kaya may childrens party sa parokya para sa mga bata sa community, yung iba ang kukulit at kinukuyog si char habang nag gliglitter tattoo sa mga customer nya... Major pissed off nga sya napansin ko... pero dinadaan na lang sa biro... patulan daw ba ang bata, bwahahaha.


Box office hit ang tattoo sessions ni char

Nung una, kami kami ang nagtatattooan, dahil ala pang customer...sabi ko, sige na, magpalagay na kayo ng tattoo para walking advertisment... until unti unti ng dumadating ang customer... unang customer... si Bernie... tapos sunod sunod na, naka buena mano na si char. It took 2 demos for me to get the idea of tattooing with glitters... tapos, confident na ako. Dami ko ring natattooan, and I hope nagustuhan nila yung tinattoo ko sa kanila.


All smile si charlene habang tinatattooan si Queenie, vange on the side


Riot sa tatuan...

Masayang makita yung glitter tattoo... nakakadagdag sa festive mood nung bazaar... matagal daw mawala yun, mga one week, yung ibang student, takot magpatattoo... baka mapagalitan daw ni Sister... pero kung alam lang nila, si sister, pasilip silip din sa tattooan... parang trip magpalagay... sabi ko, "uy si sister, gusto yatang magpalagay, kaso walang cross e" bwahahaha!


Mga batang munti... kuntodo tattoo

Yung iba daring magpalagay ng tattoo, meron sa likuran, meron sa may bandang pigi... pinipilit nila akong maglagay na rin, sabi ko, tsaka na lang, may gimik ako mamya e... pero gusto kong magpalagay sana sa navel... hehe... daring ba kamo?


Dolphin ni Roma

After the choir rehearsal, tumuloy na ako sa Gerry's, may mga importanteng tao akong mineet.

Then, the next day... di na ako makabangon

This is a terrible day! I really feel sick! sa lahat ng sakit ko.. eto talaga ang pinaka weakness ko (tama ba itong analogy ko?), ubo,sore throat na may sipon! ansakit sakit na sa ulo, di ka pa makahinga, tapos ubo pa ng ubo... Kakainis, di tuloy ako naka attend ng Feast day mass namin kanina... kakalungkot talaga :(, pero siguro nga may rason kaya ganito ang nangyari. Kailangan ko yata ng mahaba habang bed rest, pero titiyempo muna ako sa opis, para di naman abala... siguro nagkahawahan na sa opis, kasi lahat yata may ubo.

Higa na muna ako ulit... inom ng warm watha! *sneeze*

This is one lazy saturday morning, pero naappreciate ko, kasi ngayun lang ulit ako nagkaroon ng free saturday morning... after all the kabusy-han na nangyari sa akin this past few weeks, alas!... time for myself! Was blog hopping kanina, funny how this blog could be annoying sometimes, pag nagkukuwentuhan kami ng friends ko, parang ala ng mapag-usapan, kasi halimbawa.. tatanungin mo, "Kamusta na?" aba't isagot ba naman, "Basahin mo na lang ang blog ko!" ano ba yun? napasama ba yata. Welcome to the Age of Technology, excused na tayong di mag interact,Physically that is!

Kanina, I was watching studio 23, yung palabas, tungkol sa launching ng Pondo ng Pinoy, an initiative by the Catholics composed of laities at kaparian to make a change in the country, primarily para maibsan ang poverty. May magandang kwento si Tagle, sabi nya, one time daw, may batang nagpunta sa seminaryo nila, at nagtanong sa kanya, "Ano po ba itong building na ito?" sagot ni Father, "Seminaryo, iho", "Seminaryo? ano po yon?" tanong ng bata, "Diyan nag-aaral ang mga gustong magpari" sagot uli ni Father, "Pari Kayo?" tanong na naman ng bata, sabay hakbang sa unang baitiang ng hagdan, at muling nagtanong "Asan ang Diyos?", Father Tagle was so shocked to hear those words... He was even crying when he was telling the story, ang sabi nya, andami nya na raw napagdaanang mga pagsusulit... ngunit itong tanong ang biglang di nya nasagot, ang tanong, hindi nanggaling sa mga dalubhasa, o mga iskolar tungkol sa pananampalataya, kundi sa isang Lazaro... Pinakain nya ang bata, kasama ang isang seminarista, gutom na gutom ang bata, at umiikot pa rin sa isipan ni Father Tagle sa tanong ng bata, tila di mahanap ang sagot sa katanungan ng bata, asan nga naman ang Diyos kung ganitong andaming batang nagugutom... ang tanong ay mag halong pangongosensya..."Father, nasaan ang Diyos?" Balisa ang pari, tapos na ang bata sa kanyang pagkain at handa ng ihatid ng seminarista ang bata sa kanilang komunidad, hanggang sa namulatan si Father, gusto nyang habulin ang dalawa... ang tanong, nagkaroon ng kasagutan...Sabi ni Father Tagle, "Nasaan ang Diyos?...ang Diyos ay dumalaw sa akin kanina, kinausap ako...ang batang nagtanong ng Nasaan ang Diyos, Father?"


Pondo ng Pinoy

It was really a moving story, and I hope that all of us will see the face of God in every people that we meet.

Mamya na ulit, Don't forget to smile!

Set na ang appointment, thursday daw, mga 10:30 ng umaga, kailangan kong mag-install ng program para sa kliyente namin sa Ortigas, nakapagblog pa ako kaninang umaga, pwedeng ma late, hehe... sakay ng taxi, san daw ang gusto kong daan, sabi ko, kahit saan ho... Sta. Mesa na lang daw...ok sabi ko. Maya maya, inakup! ano to, antrapik! naknangtinola, piyesta pala sa San Juan! buti na lang nag taxi ako, malamang dalawang beses ako maligo neto, halos dalawang oras yata ang byahe ko sa sobrang trapik, pupugak pugak pa yung sinakyan kong taxi, sabi nung driver, "I lock mo yung mga pinto", buti na lang naisip nya yun! eh ang kaso, maya maya, yung taxi nya, tumitirik!, panay panay ang dasal ko... nako! wag sanang tumirik! manong! wag nyo silang bigyan ng chance na basain tayo! sa awa naman ng Diyos, nakarating din ako sa kliyente... though naghintay ako ng konti kasi may binili lang daw yung tuturuan ko ng software... balik ulit ako sa branch, lunch...


Basaan sa San Juan


Pwede ng hindi maligo...

Maagang natapos ang mga tellers...I still feel sick! sakit ng lalamunan ko, at clogged nose, sana umabot ako sa linggo, piyesta pa naman sa St. Peter... namiss ko na kumanta ng Psalmo...

Nothing significant happened today... June 24... 3 months na pala kaming magkakilala ni r_cie... funny how a stranger suddenly becomes your brother, parang antagal na naming magkakilala nito... my bosom buddy... as arlene would say it... to my kuya! salamat sa lahat! dito lang ako lagi.

Pahinga muna ako sandali... kailangang magpagaling.

Kanina, may nagwawala ba namang kliyente sa branch, kesyo wala daw nag aasikaso sa kanya, e nakita naman nyang andami daming tao, hindi na nga siya pumila, akala mo kung sino... e pareho lang naman kaming 6600 ang cellphone hehehe... sarap batukan! pero syempre, kailangan naka smile pa rin kami kahit na naghuhurumentado na siya... pero ok lang alam naman namin na nasa lugar kami... and in the end... nag thank you rin naman... na realize siguro na mali siya...

The day went fine, nothing significant, except dun sa naikwento ko about the client who went amok! Wala si Sir mike, nagpunta ng japan, 1 month siyang mawawala... tapos si ma'am shirley mag mamaternity leave na... mukhang kukulangin kami ng tao sa branch, pero makakasurvive naman siguro...

Pinanood ko sa dvd last sunday yung Big Fish...

Para may idea kayo kung ano yung wento... eto synopsis ...

Edward Bloom (Albert Finney) has always been a teller of tall-tales about his oversized life as a young man (Ewan McGregor), when his wanderlust led him on an unlikely journey from a small-town in Alabama, around the world, and back again. His mythic exploits dart from the delightful to the delirious as he weaves epic tales about giants, a witch and conjoined-twin lounge singers. With his larger-than-life stories, Bloom charms almost everyone he encounters except for his estranged son Will (Billy Crudup). When his mother Sandra (Jessica Lange) tries to reunite them, Will must learn how to separate fact from fiction as he comes to terms with his father's great feats and great failings.

Big Fish

tamang tama pang Fathers day, naiyak ako *kakahiya* hehehe... pero maganda kasi surreal...tsaka maraming words of wisdom... kung makakakuha kayo ng kopya, panoorin nyo.

Excited ang lahat... mamaya mamemeet na namin si Ate suplada, nagulat ako nung Tuesday biglang tumawag siya sa cellphone ko, kasi naman, naging busy ako lately, di ako nakapagbasa ng mga blog, pauwi na pala siya dito sa pinas. Nag ring ang phone, sabi ko "hello? sino 'to?" sabi nya... "di mo ko kilala?" "Sino ka nga?, magsalita ka pa!" tanong ko ulit. Tapos na realize ko, teka eto yung narinig kong boses sa voice chat namin ha... Napasigaw ako bigla... "SSSUUPPLLLAADDDAAAA" I was really happy to hear na nandito na nga siya sa pilipinas, ineexpect ko kasi mga September or October pa siya darating. Nagpromise ako sa kanya ng painting, kaya after talking to her at pag-alis ng office, dumaan ako agad ng National para bumili ng canvass board. Natapos ko yung painting in two days time... bigla akong na pressure, hehe! I hope she likes it... sa Holland pa raw niya bubuksan, pero ipapakita ko na sa inyo.


Gift ko kay Ate Sups... buti pa to, makakapunta ng holland *sigh*

June 18, 2004, 53rd anniversary ng Security Bank... kaya meron kaming Sorbetero inside the branch para sa aming mga clients... naka 5 ice cream yata ako... Manggo, avocado, tsaka cheese yung flavor na dala ni Manong, although medyo na late siya ng dating kasi hinarang daw ng pulis ang mamang sorbetero habang papunta ng Makati. Nakakatawa, mas mahaba pa yung pila sa sorbetero kesa sa mga tellers namin.


Mamang Sorbetero...53 years old na kami!!!

Finally! mamemeet ko na si Sups, medyo nag change plan ako sa scheduling kasi naman... panira ng gimik ang trabaho... kailangan daw naming mag overtime sa branch kasi malapit na kaming i audit... so instead of meeting ate thess ng 7:00 p.m. naging 8:30 tuloy... si joanne naman, drinadramahan akong di daw siya pupunta... na alam ko namang pupunta siya... Tawag siya sa cellphone ko, di daw nya mahanap ang greenbelt, mag papark na lang daw siya sa Glorieta tapos mag tataxi papuntang greenbelt! toink! sabi ko magpark na lang siya sa amin, libre pa... kaya sabi ko, umikot sya ng Mc Do greenbelt, i meet ko siya dun, at ayun na nga... nakaparada rin!

Sabay kaming nagpunta ng oodys! and there she was... totoong tao na... gumagalaw, nagsasalita! Pagkakita ko sa kanya... beso here beso there... ang saya, nakita ko na rin si Sulada... First time kong naka encounter si Ate thess sa chat, pinakilala sa akin ni Ymir, tandang tanda ko pa... I was hitting on her and daeng(i admit hehehe) brinaso ba naman ako... nakigatong pa tong si Aves... bwahahaah... then the rest was history!

Nandun na si Lucci, Neo at Jethro and Fiona pag dating naman... at kantyawan ang lahat kasi bat daw kasi sabay dumating ni b1 bwahahaha! Andami naming inorder... masarap naman... kunsumido nga lang ang mga waiters sa oodys... kailangan tawagin mo ng five times bago dumating yung hinihingi mo... at namimisinterpret pa yung hand signal na tissue as bill... kasi namang hand signal yan! Dumating si Aves at Kim na nagiging hobby na yata ang pag pupuyat... Screw call of duty! bwahaha! tapos sila Wabi and Rei na galing pa ng cavite... kwento dito, kwento dun, namamangka yata ako sa kwento kaya, patapos na ang lahat sa pagkain, kami ni aves, nag kokontes parin para maubos yung kinakain namin pasta... meron pang "how to use your chopsticks demo" kumain na lang kasi e... kwento pa rin kami ng kwento ni aves. Tapos, mga 9:00 na wala pa si Marlon tsaka Ronnie... antagal naman ng mga yun, may symposium daw sa Westin kaya natagalan, Tinext ko, "Asan na kayo?" Tumawag sa phone, patapos na raw sila, darating sila mga 10:00, ok lang, maaga pa naman, tsaka masarap naman ang kwentuhan. Until dumating sila, Nakakain na raw so ate sups settled our bill, nakakahiya man... tsk tsk, sana umorder pa kami ng marami... hehehe!


Lucci and Fiona... Oodylicious!


Aves and Kim... Get a Rooooommm!!!! tulog yan si Kim... akala mo lang gising... PERO TULLOGG !! TULLOOOGGG!!!


Orthej (ang hinire na macho dancer para sa pag salubong kay ate sups!) lucci at fiona ulit!


Ms. Holland at si Neo...


Finally! Nasilayan na rin natin ang Suplada... at yung waiter na aburido...


Ms. Holland ulit, Bullitgerl at Neo

Lipat kami ng Coffee Bean and Tea Leaf sana kaya lang, sobrang puno ang mga Cafe's kasi weekend kaya we decided na mag ktv na lang sa Red Box.


Inside Red Box, Room 26... Bombs, Sups, Rye, and Fiona

Sobrang kwela kami pagpasok sa room 26, di magkaintindihan kung paano iooperate yung ktv machine... lahat nakikigulo, press 0, press 911, press 14344... hala sige, up until naisip nilang tawagin yung operator... ah, ganun pala yun. At siyempre, walang patumangang kantahan ang nangyari... kanya kanyang birit... pero ang star sa lahat, ang suplada syempwe! Si Jethro... walang sinabi si Keith Martin... panis! bwahahaha! sing and dance pa ang ginawa! kami ni lucci, lahat yata ng kanta, nilalagyan ng "hee hee" ala Michael Jackson!


Younger version ni Chanda Romero, ay si Rye pala, at si Lucci, ang aming vocal coach...

Syempre ... ang aming finale... Aegis... (ghost singer nga lang)...


Basang Basa sa ulan!

3:00 in the morning na kami nakauwi... sabi nga ni lucci, it was one helluva night! Umuwi na kami ni Ate, Jo and Ymir, pabalik sa parking lot namin. ilang oras na lang, umaga na naman... sana huminto kanina yung oras...dahil nag enjoy talaga ako...

Kaninang umaga, pagkapasok sa opis, natyempuhan ko tong article na to by Manuel L. Quezon III sa PDI, mga tidbits about our history na pag nalaman mo... parang ang masasabi mo "ay ganun?" kaya naisipan kong i share sa inyo...

Another thing that afflicts our Independence Day celebration is the color blue in the national flag. It has the wrong hue. In 1998, it was decided that the dark blue feature of our flag for generations had to be changed. Since 1919, the year our flag was again allowed to be displayed, it has carried a dark blue hue. This was the flag raised at the proclamation of the Commonwealth, and for which the veterans fought in Bataan and Corregidor. This was the flag that was raised in independent splendor in 1946, the flag Marcos tried to change in 1981, a move that was roundly rejected. This was the flag that covered Ninoy Aquino's coffin and flew proudly at Edsa in 1986.

The same people who had sought to change the flag during the time of Marcos used the centennial anniversary in 1998 to change the color of the flag. Since the change was mandated by a law, the change is legal. But what happened? It has turned out that the color that the Marcos-era historians insisted was the "true" or at least, the original blue of our flag. But it is in a shade that the manufacturers cannot produce (they claim that the shade of blue in the original flag cannot be made in nylon, which is what most of our flags are made of these days). So the result is we have flags that flout the law; we pledge allegiance to a flag that is manufactured in shades that do not conform with the law; and no one is doing a damned thing about it.

The symbols of a country are more than mere decorations. They are the physical representations of our sovereignty. When, for reasons of bureaucratic pride or stupidity, or manufacturing incompetence or inconvenience, these symbols are violated, then it cannot be said that we have a country authentically under the rule of law. We have, since the Marcos years, viewed the flag as decoration: Malacañang, for one, which only had one flag for generations, has since 1998 dozens of flags (a case of overkill), lined along streets leading to it. The law states we must respect our flag; when the flag is torn and tattered, it must be burned with dignity. This is obviously impossible in a country in which the government spends millions to buy flags in varying shades of blue, which are then allowed to fly until they are in tatters--an act which at every instance constitutes a crime punishable under the law. But it is the government that leads in the criminal abuse of the Filipino flag.

Hmm... mag-isip isip tayo... Pilipino ka ba?

Ngayun lang ulit ako nakapagblog, naging busy kasi ako lately... at mukhang ang mga kaibigan ko sa ali ay clamoring na for my entry... hehehe correct me if I'm wrong, pero dont worry, tiba tiba naman kayo sa pics sa entry ko for today.

I attended our church service kanina, ok naman ang mass, at nakaraos naman yung choir kahit ala si Ate rose, kailangan niya kasing tumugtog sa megamall... pagkatapos ng mass, umattend kami ng meeting para sa 50th anniversary ng parish, ang gugulo ng executive committee, they're really fascinating... in a funny way, sabi ko nga kay Arlene, natawa ako sa batuhan ng diskusyon kanina, kwela talaga, though pikon na pikon na siya kasi pointless na yung usapan sa meeting... Example, sabi nung isang character, tawagin nating character A, sa Columbian na lang natin idaos yung binggo..., tapos sagot si character B, hindi pwede kasi mahal...sa grounds na lang ng St. Peter, etc etc... biglang taob ang bangka, sabi ni A, oo nga tama, sa grounds na lang... pero mukhang di naman siya convinced... parang naggulo lang talaga! bwahaha, natapos kami ng walang nafinalize... how ironic.

Tapos, nagyaya si Jec na sa kanila na lang mag dinner, birthday daw kasi ni Pawpaw (ako ang nagbinyag sa kanya ng pangalan na to..), younger brother ni Jec, daming chibog, pero sandali lang kami, parang ang nagyari nga "Eat and Run" kami...


Arl,Vange,Jepoy and Pawpaw... ang bertdey boy

Hiniram ko cell ni Paw, nakipagblue tooth ako sa kanya ng mga wav files and wallpaper...tapos kita ko, may wallpaper siya ni Sandara...Bwahaha, umiral ang pagkajologs ko... pinasend ko sa kanya... kakatuwa talaga tong koreanang to!


Sandara

Pagkatapos ng chibog...balik ulit kami sa St. Peter para magrehearse for the fiesta mass, though antok na antok na talaga ako... the show must go on.. kaya kailangan pa ring mag praktis...

After ng kantahan, nagcrave talaga ako ng mocha frap, kaya nagyaya ako sa kanila sa starbucks... sa may intramuros, nauna kami nila Popoy, Vange, and Arlene... nagsipag order na kami while waiting dun sa iba pa naming friends, na napakatagal dahil bago sumunod ay naglaro pa ng mah jong... naknangtinolang mah jong frenzy yan.


quartet sa starbucks intramuros

Nung medyo maubos na yung drink namin, sa di maipaliwanag na kadahilanan, tawa kami ng tawa... as in tawang lasing... kung ano anong hirit... goofying around... si Vange, pinaglalaruan yung talukap ng mata nya para mandiri si Popoy... tawa talaga kami ng tawa!


Vange as pinoy sadako... que horror

Gusto ko talaga yung ambience dun sa starbucks Intramuros, meron isang painting dun, na pagtinitignan ko, parang kamukha ko... sabi ko sa kanila, siguro pag tumanda ako, ganun ang magiging itsura ko habang nagkakape... Sino kaya ang nagpinta nun? hmmm...


Kamukha ko ba?

Kakapagod din tong araw na to... pero napagod talaga ako sa kakatawa nung nasa starbucks kami kanina...come to think of it... natanggal na yata yung stress ko...

Hecate


?? Which Of The Greek Gods Are You ??
brought to you by Quizilla

Got this from rye's blog, pretty interesting... nakakatuwa... atsaka parang ako talaga yung tinutukoy. Just finished having a virtual meeting... nakakakulta sa utak... day went fine... had bible study this afternoon... got an inspiration to write a wedding song based sa 1Corinthians 13:4-7, naisip ko lang... kakasawa na kasi yung mga usual wedding songs... ang walang kamatayang "Ikaw" na kung minsan ang pagkakakanta pa ng iba "Hikaw!" bwahahaha.... meron na sigurong kantang based sa verse na to... di lang siguro ako aware.

Kulit ni loraine kanina, bigla akong iniwan, ang usapan sabay kami uuwi... naknangtipaklong... biglang sakay sa kotse tapos sumibat... sumabay na lang tuloy ako kay ser mike... layo pa naman, sa ayala alabang.

Papagupit sana ako kanina, kaso bigla akong tinamad, bukas na lang siguro... magmumukha na naman akong tomboy nito sa gupit ko... ala na bang ibang magandang gupit na bagay sa akin? hmmm....

Dito na muna... bangag na ako...

Pagising ko kaninang umaga... nag-iisip ako, parang ala na yatang significant na nangyayari sa buhay ko... dinapuan na yata ako ng quarter life crisis... yung tipong bored na bored ka na sa buhay mo... pero andami mong gustong gawin? Pagpasok sa opis, nakaleave pala si ma'am emi, buti na lang walang masyadong tao kanina... kundi para na naman kaming hilong talilong ni abby. Antakaw ko ngayung araw na to, breakfast-Longanisa, sinangag, itlog, mga 10:30 - mais naman ang inupakan ko, tapos lunch binagoongan tsaka maraming rice, meryenda-siopao tapos hapunan, binagoongan ulit na luto ni mame, tsaka tokwa't baboy, tapos after mga 20 mins, nagpancake pa ako! naka chat ko kanina si jovy, nag webcam pa siya, kasama nya si andy, its good to see her again... at mukhang masayang masaya siya dahil nakakandong siya kay andy bwahahaha! get a room!

Just finished answering mga crabalita thread... nakakatuwa kung paano naiisip ang mga tao sa ali mga questions nila... I'm more fascinated with their questions rather than from my answers. Wish nga raw ni jo, umabot ng ten pages yung thread ko, hehe... 6 pages na! aabot siguro yun.

Am downloading some christian songs right now, mga kanta ng caedmons call... nagandahan kasi ako dun sa cover ng album nila kaya hinanap ko yung mga songs nila... not bad... pati na rin mga songs ni Cindy Morgan, magaganda rin.

Parang na miss ko biglang maging estudyante...pasok ng 8 uwi ng 5 ... parang pareho rin... pero parang mas madali ang pressure... unlike pag nag wowork ka na... or maybe masyado lang akong nastrestess sa aking paligid... kailangan ko yatang mag kikinig sa mga gregorian chants para ma relax ako... dito na muna!

6:30, sabado, I have to wake up early, kailangan namin ihanda yung place para sa area outing ng makati area branches and ayala alabang branch... ang lakas ng ulan, darn! sana tumigil na, mukhang masisira yung unang plano... pagdating ko ng island cove, medyo tila na ang ulan, meron na ring mga participants na dumating for the registration. Nag assign na kami ng mga trabaho tapos I have to plant some game props sa buong island cove... ang lalayo pa naman, kakapagod.


Outing coordinators

Masaya ang naging outcome, nag enjoy naman ang lahat sa mga games, sarap din ng tsibog. Nagkita na naman kami ni Tricia... may bago na naman siyang hirit, tanungin ba naman ako ng "Nakita mo na ba yung asawa ni Stevie Wonder?" sabi ko "Hindi pa? bakit" sagot nya "Sya ren... hindi pa" medyo hindi handa yung utak ko sa joke nya up until marealize ko yung joke, tawa talaga ako ng tawa! Natapos kami ng mga 1 pm, may mga nag swimming pa, may mga nag-uwian na, pero masaya naman ang lahat... sa tingin ko!


Paseo officemates

Linggo, I was rushing to attend our church service, it's been a while since dumating ako on time... medyo guilty ako kasi lagi na lang akong late... sana next week medyo maayos na ang lahat. Pagkatapos ng mass, meeting ng konti, then, diretso Robinsons Place kami to have lunch... pagkatapos nag gelati kami ni arlene, balik ulit sa St. Peter para sa practice. Sana etong parating na week, may exciting na mangyari... na bobored ako.

Medyo nag normalize na ang depression ko today... di na ako binuwisit ng mga tao sa opis... mukhang tinopak lang ata kahapon ang mga tao. Hilong hilo na ako sa pag organize ng area company outing namin... reklamo dito reklamo duon... di na lang umattend at mag enjoy e... pero sana successful ang outing pagdating ng sabado.

Napaparanoid ako kanina dun sa friend ko kanina... parang ayaw makipag-usap na ewan... pero sana busy lang talaga siya.

Kakuwentuhan ko yung boss ko kanina habang pauwi, sinabay nya na ako pauwi since dun din ang way nya papunta sa house ng parents niya. Tungkol sa husband niya, their marriage and stuff...naentertain ako sa wento nya kahit medyo nabubugnot na ako sa trapik since umuulan. Pang "Maalaala mo kaya" pala ang kuwento ng asawa nya... magamit ngang storya para sa isang concept... hehe, di kaya idemanda ako neto? Pagkauwi ko, browse browse ng konti sa mga blog ng prends ko...

Tapos, biglang nagtext si joanne, may EB daw sa 12... hmmm di ko lang sure kung makakapunta ako dito kasi magiging busy na ako for the next few weeks... souvenir program ng St. Peter, tapos fiesta... :(

Kailangan ko na ata mag undergo ng time management seminar... nagkakapatong patong na ang mga priorities ko...

Napaka choppy ng mga kwento ko...

The search is still on... resume... ready for action.. hehe

Nagmamadali akong pumasok ng opis, dala dala ko yung mga pa premyo para sa games ng outing namin sa sabado, sobrang hassle, andami ko ng dala, ang lakas pa ng ulan! Tapos pag pasok ko ng opis, nabadtrip pa ako... di ko na maintindihan kung sino susundin ko sa mga utos... lalo tuloy akong nacoconvince na dapat na akong magresign, not because ayoko ng maraming trabaho... pero parang di na ako nag eenjoy sa working environment ko. Nadepress tuloy ako ng di oras. Dati ko pa namang gustong mag resign kaya lang parang laging hinaharang ng circumstances yung pagreresign ko... kaya laging nauudlot... but right now, at this time, mukhang wala ng hadlang...makikiramdam pa rin ako, pero mukhang may Go signal na sa itaas...